Teknelerde kullanılan teller nasıl bağlanmalı? Telleri nasıl sonlandırmalıyız. Bu yazıda teknede elektrik ve arma tellerinin bağlanması konusunu paylaşıyoruz.
Yatlarda tellerle iki yerde karşılaşırız; elektrik kablolarında ve sabit donanımda.
Buralardaki tellerin uygun ve doğru bir biçimde sonlandırılmaları gerekir,
Elektrik kabloları: Elektriksel bağlantılarda, şu anda sıkıştırıp ezme, lehimlemeden daha iyi ve doğru olarak görülmektedir. Bunun nedeni, lehim işlemi sırasında soğuk lehimler ve sert noktaların oluşması, bunlarında tellerde titreşimler ve bükülmeler sırasında metal yorgunluğunun gelişmesine, dolayısıyla da kırılmalara neden olmasıdır. Ayrıca lehim sanıldığı gibi korozyona uğramaz da değildir. Tuzlu hava lehimi yer ve geride elektriksel bütünlüğü bozan mekanik olarak zayıf, beyazımsı bir kalıntı bırakır.
Sıkıştırarak ezme işleminde dikkat edilecek tek bir nokta vardır Kullanılan ucu üreten firmanın önerdiği sıkıştırma pensesinin kullanılması! Tellerin ucu dikkatlice hazırlandıktan sonra, bağlantılar, su ve tuzdan, büzüşen bir makaranla veya üzerine havada kuruyan sıvı bir vinil sürülerek korunmalıdır.
Arma telleri: Tipik olarak 1×19 paslanmaz çelik tellerden ibaret olan arma tellerinin uçları, genellikle uç parçalarına sıkıştırılarak ezilip kalıcı olarak takılmış olurlar. Yani bir başka deyişle, uç parçaları örgülü tellere makinalarla büyük basınç altında kalıplanıp birleştirilmiş olur. Bu şekilde yapılmış tel sonlarının uzun ömürlü ve güvenilir oldukları kanıtlanmış olsa da, her ay bir kere, özellikle tellerle birleştikleri yerlerde çatlaklar açısından kontrol edilmelerinde fayda vardır. Teller paslanıp genişlemeye başlamışsa, uç parçasında çatlaklar ortaya çıkar ve telle olan bağlantısı gevşer.
İstralya ve çarmıhların alt uçlarındaki uç parçalarında tuz ve tatlı su birikmesine çok rastlanır, bu birikintiler de bağlantının içindeki tellerin arasına ilerler ve oluşabilecek korozyonu hızlandırır. Bazı armacılar, tellerin bağlantıdan çıktığı yeri bir polisülfür (“poly sulfide”) sızdırmazlık macunuyla kapatırken diğerleri bu sızdırmazlık malzemesinin telleri havadaki oksijenden yalıtıp, çatlak korozyonuna yol açacağını düşünmektedir. Bu konudaki genel kanı oralarda bir şey kullanmamak yönündedir. Bu yüzden verilebilecek en iyi tavsiye denizde yapılacak seyirlerden sonra armayı tatlı suyla yıkamak ve oluşabilecek çatlaklar için gözleri açık tutmaktır. Çatlaklar için küçük bir büyüteçle tel uç bağlantılarının yakından kontrol edilmesi gerekir.
İyi haber, istralyaların üst uçlarındaki bağlantılarda nadiren sorun çıkmasıdır. Nedeni, büyük bir olasılıkla suların birikmeyeceği bir durumda takılı olmalarıdır. Bununla beraber siz her fırsat çıktığında oralara da bakmayı ihmal etmeyin!
Ciddi olarak açık denizlerde dolaşan denizciler, teknelerindeki sıkıştırmalı tel sonu parçalarını, vidalı tür (“mechanical” veya “compression terminals” da denilen) tel uçlarıyla değiştirseler (Norseman veya StaLock ürünleri gibi) iyi olur. Bu tür tel sonlandırma parçalan amatörler tarafından basit aletlerle takılabilecek şekilde üretilmişlerdir. Pahalı olsalar da kontrol için sökülüp takılabildikleri ve içlerindeki ucuz plastik parçanın değiştirilmesiyle yeniden kullanılabildikleri için ömür boyu dayanacak anlamlı bir yatırım olurlar. Acil durumlarda çatmak durumunda kalacağınız geçici donanım düzenleri için onlardan iyisini bulamazsınız. Acil durum donanımında bir başka çözüm de keryeler olabilir, ancak keryeler ne yeterince dayanıklı, ne de sürekli kalacak bir çözümdür.
