Latin yelken, alt ucu mümkün olduğunca aşağı vira edilmiş ve bu sayede direkteki kısmı yüksek bir tepe yapan, uzun bir serene çekilen, dar üçgen yelkene verilen isimdir. Latin yelken Hristiyanlıktan önce çıkmış ve ilk olarak Arabistan’da kullanıldığı bilinen çok eski bir yelken tipidir. Yelkenin üzerine çekildiği seren, uçlarda ortasına göre daha iyi bükülebilmesi için, iki parçanın birleştirilmesi ile çok uzun yapılmıştır.
Bir ön istralya takılamadığından direk arkaya doğru oldukça büküktür, seren ise direk üzerine kolay çözülebilen basit bir düğümle bağlanmıştır. Serenin Ön kısmı burundaki palangalarla aşağı çekilirken arka kısmı prasyalarla ayarlanır ve bu şekilde serenin kavisli bir biçim alması sağlanır. Latin yelkenin Arap versiyonu biraz daha değişiktir. Bu tipte kısa bir orsa yakası vardır ve yelken dört köşedir. Yelkenin üzerine çekildiği seren genelde teknenin kendisinden daha uzundur, bazen bu uzunluk üç kat kadar olabilir. Günümüzde sakin sular dışında kullanımı tehlikeli olarak kabul edilen bu tip yelken ancak Nil Nehri’nin üst kısımlarında ve Hint Okyanusu’nun kuzey kısmında kullanılmaktadır. Akdeniz ve Arabistan’da kullanılan belli başlı teknelerdeki (feluka, doha) temel yelken tipidir.